Ilustracja: Ala, 9 lat
„Latax2łaś”
Lata, latałaś,
w butach latałaś,
wznosiłaś się do nieba i do chmur,
chociaż zaczekaj,
może to złudzenie?
To tak naprawdę chmury lecą do twych stóp.
To tak jak ja,
ja na kolanach,
na kolanach lecę do twych stóp.
Proszę cię o wybaczenie, wybaczenie mych słów.
Były głupie, już to wiem,
rozmyślałem nad tym cały dzień.
I żałuję, bardzo żałuję.
I przepraszam cię.
Ala, 9 lat
________________
Podoba Ci się ten tekst? Polub nas na Facebooku, by otrzymywać regularne powiadomienia o nowych wpisach:
Wspaniały wiersz, Alu, jakże dojrzały! Myśli twoje płyną z nieba i spływają słowami na Ziemię.
OdpowiedzUsuńAlu ale rzeczywiście dorosły wiersz. Czasem tak jest ze pod wpływem emocji powie sie coś czego się nie chciało. Ale ważne jest aby się pogodzic jeżeli tego jest warta przyjaźń z tą osobą. Wiersz naprawdę poetycki i jakby pisała go dorosła osoba a nie mała jeszcze Ala. Szacun!
OdpowiedzUsuńPrzepiękny wiersz, jak bardzo komuś zajdę za skórę to nauczę się na pamięć :)
OdpowiedzUsuń❤️
UsuńJakże przyjemne podroże odbywam za sprawą twojej poezji Alu 😍🥰. Dziękuję 🐬🐬! Ilustracja zachwycająca🤎 i te łyżwy. Też o takie poproszę 😁
OdpowiedzUsuń